Jednoosobowe działalności gospodarcze są coraz popularniejsze. Nic dziwnego, ponieważ dla wielu osób jest to sposób na wyrwanie się z bezrobocia. Często jest to również rozwiązanie pozwalające rozpocząć satysfakcjonującą karierę na własnych zasadach lub podnieść swoje dochody. Kiedy jednak decydujemy się na rozpoczęcie takiej działalności musimy zapoznać się z przepisami i zdecydować jaki rodzaj prowadzenia księgowości będzie dla nas najkorzystniejszy.
Księgowość pełna i uproszczona
Wyróżniamy dwa główne rodzaje prowadzenia księgowości. Pełna wymaga większej ilości formalności jednak daje nam również dokładne informacje o działalności naszej firmy. Dzięki niej wiemy, gdzie są pieniądze naszego przedsiębiorstwa. Jednak zazwyczaj do prowadzenia jej potrzebna jest specjalistyczna wiedza lub skorzystanie z usług firmy zewnętrznej, np. biuro rachunkowe Podatki Online, z którą od jakiegoś czasu współpracujemy, gdyż mają większe doświadczenie w prowadzeniu pełnej księgowości. Z tego powodu jednoosobowe działalności decydują się zazwyczaj na uproszczoną wersję.
Księgowość uproszczona to klika prostych sposobów obliczenia podatku. Dzięki niej otrzymujemy informację o dochodach firmy w rozumieniu ustawodawców i mamy możliwość wyliczyć jaki podatek powinniśmy zapłacić. Tak naprawdę nie dostarcza nam ona żadnych innych informacji. Jednak możemy ją prowadzić sami lub z niewielkim wsparciem biura rachunkowego. Dlatego zazwyczaj wybierana jest w jednoosobowych działalnościach gospodarczych, gdzie właściciel firmy dobrze orientuje się w wydatkach i wie na czym zarabia.
Formy uproszczonej księgowości
Jak już wspomnieliśmy ten rodzaj księgowości został opracowany przez ustawodawców, aby małe firmy mogły w prosty sposób określić swoje zobowiązania podatkowe. Pierwszym ze sposobów rozliczania jest karta podatkowa. Abyśmy mogli z niej skorzystać nasza działalność musi pochodzić z zakresu 12 działów wymienionych w Obwieszczeniu Ministra Finansów oraz spełniać inne kryteria. W ramach tego sposobu rozliczania płacimy stałą miesięczną kwotę do budżetu państwa. Nie musimy prowadzić księgowości ani składać tradycyjnej deklaracji PIT. Jej wysokość ustalana jest na podstawie takich parametrów jak ilość pracowników, rodzaj działalności i ilość mieszkańców w miejscu prowadzenia działalności. Musimy jednak płacić podatki nawet wtedy, kiedy nie uzyskujemy dochodów. Rozliczając się w ten sposób możemy mieć problemy z zaciągnięciem kredytu. Bank nie zna faktycznych dochodów firmy, więc nie może ocenić jej zdolności kredytowej.
Kolejną formą uproszczonej księgowości jest ryczałt ewidencjonowany. Ten typ rozliczeń również obwarowany jest limitami. Mogą z niego skorzystać przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność gospodarczą w formie indywidualnej lub spółki osobowej. Nie możemy być na ryczałcie jeżeli jesteśmy na umowie o pracę lub zamierzamy świadczyć usługi na rzecz byłego czy obecnego pracodawcy. To jeszcze nie wszystkie obwarowania, więc należy zweryfikować czy przysługuje nam ta forma rozliczenia. Polega on na płaceniu określonej stawki obliczanej na podstawie przychodu z pominięciem kosztów. Ta forma rozliczeń ma wady i zalety. Co prawda stawki podatkowe są w nim dużo niższe niż standardowe, ale nie biorą pod uwagę naszych zysków, a jedynie przychody. Oznacza to, że niezależnie od naszych kosztów przy 5,5% ryczałtu z 10 000 złotych przychodu ze sprzedaży musimy zapłacić 550 zł. Nie ważne, czy nasze koszty wynosiły 10 000 złotych i nic nie zarobiliśmy, czy wynosiły 1000 złotych i zarobiliśmy.
Najpopularniejsza forma rozliczeń to ksiega przychodów i rozchodów (KPiR). Polega to na tym, że sumujemy przychody i rozchody w jednej księdze, a następnie płacimy podatek od ich różnicy. Jest on wyższy niż w przypadku ryczałtu ponieważ wynosi 18%, 19% lub 32%. Jego wysokość zależy od poziomów dochodów i opcji. Niewątpliwą zaletą tej formy rozliczeń jest to, że w momencie, gdy firma nie przynosi dochodów nie musimy opłacać podatku.
