Z wynagrodzenia za pracę najemną wykonywaną w Niemczech należy się rozliczyć także w naszym kraju. Szczegóły regulowane są przez umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. W okresie wakacyjnym dużo osób zdecydowało się na podjęcie pracy poza granicami Polski. Niezależnie od tego czy było to zatrudnienie „na stałe”, czy też praca sezonowa, problemem może być późniejsza konieczność rozliczenia zagranicznych zarobków z polskim urzędem, zwłaszcza gdy w roku podatkowym podatnik osiągał dochody zarówno ze źródeł polskich, jak i niemieckich.
Ustalenie rezydencji podatnika
Dla wyboru odpowiedniej formy podatkowego rozliczenia dochodów osiągniętych poza granicami Polski najważniejsze jest ustalenie tzw. rezydencji podatkowej. Podatnicy będący polskimi rezydentami podatkowymi podlegają w Polsce całkowitemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że są zobowiązani rozliczyć wszystkie swoje dochody w Polsce. Podatnik uzyskujący dochody z pracy w Niemczech powinien się więc zastanowić czy aby napewno jest na tyle związany z Polską, że musi się tam rozliczać podatkowo.
Zasada źródła
Na skutek obowiązywania w poszczególnych państwach ich wewnętrznych przepisów podatkowych, może dojść do takiej sytuacji, w której polski rezydent uzyskujący dochody w Niemczech, byłby zobowiązany do zapłaty podatku w obu tych krajach. Zgodnie z zasadą źródła, obowiązkiem podatkowym objęte są wszystkie dochody wygenerowane na terytorium państwa, niezależnie od tego czy podmiot ma w nim miejsce zamieszkania.
Dlatego polski rezydent uzyskujący dochody przykładowo na terytorium Niemiec, co do zasady powinien rozliczyć się z podatków:
– w Niemczech z tamtejszych zarobków,
– w Polsce z całości uzyskanych w danym roku wynagrodzeń, w tym również z tych uzyskanych w Niemczech
Dochód osiągnięty na terytorium naszych zachodnich sąsiadów zostałby więc opodatkowany dwukrotnie. Takiej sytuacji mają zapobiegać zasady rozliczania dochodów wygenerowanych za granicą, określone w zawartych pomiędzy państwami umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku dochodów osiąganych przez polskiego rezydenta na terytorium Niemiec zastosowanie znajdzie więc Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobiegania sytuacji podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.
Warunki spełnione łącznie
Zgodnie z umową wynagrodzenie uzyskiwane za pracę wykonywaną przez polskiego rezydenta podatkowego na terytorium Niemiec będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce po spełnieniu tych warunków:
- pracownik przebywa na terytorium Niemiec przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się lub też kończącego w danym roku podatkowym;
- wynagrodzenie jest wypłacane przez konkretnego pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby na terenie Niemiec;
- wynagrodzenie nie jest ponoszone przez konkretną placówkę, którą pracodawca zarządza w Niemczech.
W przypadku niespełnienia przynajmniej jednego z wyżej wymienionych warunków podatnik zobowiązany jest do opodatkowania swojego wynagrodzenia na terytorium Niemiec.
Bez dochodów nad Wisłą
Mniej skomplikowana z perspektywy formalnej jest perspektywa, kiedy to podatnik uzyskuje dochody jedynie na terytorium Niemiec. Nie jest wtedy zobowiązany do rozliczania się z przed polskimi urzędem skarbowym. Pozostaje mu więc tylko opodatkowanie swoich dochodów uzyskanych w Niemczech zgodnie z prawem obowiązującym na terytorium tego państwa. Jeżeli jednak dochody polskiego rezydenta podatkowego wygenerowane za pracę na terytorium Niemiec nie będą podlegały opodatkowaniu w na terenie tego kraju, to będzie on zobowiązany do rozliczenia się z nich w Polsce.